ارزیابی تلقیح مایکوریزای همزیست با جو در تعدیل تنش شوری در استان گلستان

این تحقیق با هدف ارزیابی همزیستی مایکوریزا با جو و نقش آن در تعدیل اثرات تنش شوری در گیاهان مورد بررسی قرار گرفت. چهار ژنوتیپ جو(صحرا، ماهور، یوسف و لاین4) با مایکوریزا و بدون مایکوریزا در خاک‌های شور(16 تا 20 دسی زیمنس بر متر) در استان گلستان با استفاده از طرح بلوک کامل تصادفی کشت شد. به منظور مطالعه خصوصیات ریشه، لوله‌هایPVC در اطراف گیاهچه‌ها قرار داده شد. پس از برداشت، صفاتی از جمله وزن هزاردانه، وزن خشک سنبله، تعداد دانه در سنبله، عملکرد، حجم ریشه، سطح ریشه، وزن خشک ریشه، تراکم مایکوریزا، درصد کلنیزاسیون مایکوریزا، فسفر، نیتروژن و پتاسیم ریشه و ریزوسفر، سدیم و کلرید ریشه مطالعه شد. داده‌ها با نرم افزار آماری SAS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که تراکم مایکوریزا در لاین4 و صحرا، به ترتیب 7/88 درصد و 6/48درصد بود. درصد همزیستی مایکوریزا در ریشه لاین4 بیشتر از سایر ژنوتیپ‌ها بود. همزیستی مایکوریزا، عملکرد دانه را مانند وزن خشک ریشه و حجم ریشه افزایش داد. لاین4 همزیست با مایکوریزا بیشترین بیوماس، وزن خشک سنبله، عملکرد، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه را داشت. ریشه لاین4 با مایکوریزا بیشترین غلظت نیتروژن و فسفر را داشت ولی محتوی سدیم و پتاسیم ریشه کاهش یافت.